Rozdział 2

 W końcu się obudziłam . Wyjrzałam przez okno z nastawieniem, że będzie taka pogoda jak zawsze, czyli że będzie padał deszcz, ach ten Londyn . Zostałam jednak mile zaskoczona, ponieważ świeciło słońce, a niebo było bezchmurne . Poszłam do łazienki, trochę się ogarnęłam, żeby nie wyglądać jak potwór . Umyłam zęby i spojrzałam w lustro .

- Zapowiada się świetny dzień – powiedziałam sama do siebie podśmiechując się .

- Z czego się tak cieszysz ? – powiedziała Ola, moja młodsza siostra wchodząc do łazienki i wyganiając mnie z niej .

- Z niczego – odpowiedziałam śmiejąc się jak wariatka, i pobiegłam do kuchni .

Przygotowałam sobie solidne śniadanie, bo czułam , że dzisiejszy dzień będzie aktywny . Wyszłam z domu, ale sama nie wiedziałam gdzie chcę iść .

- Może powinnam iść na jakieś zakupy ? – pomyślałam .

Udałam się do największego centrum handlowego w okolicy . Szłam słuchając muzyki, i nie patrzyłam za bardzo przed siebie .

- Hej ! Uważaj ! – krzyknął jakiś chłopak

- Co ? – ściągnęłam słuchawki

 Chłopak spojrzał na mnie

- Ja cię pamiętam – krzyknęliśmy oboje

- To Ty jesteś tą dziewczyną, która oberwała od Niall’a piłką .

- Tak to ja – odpowiedziałam z niechęcią w głosie

- Niall dużo o Tobie dzisiaj mówił, i przy śniadaniu, i przy obiedzie . Nawijał, i nawijał bez końca . – rozgadał się Zayn

- Naprawdę ? – spytałam z nadzieją w głosie

- Serio, serio . – powiedział Zayn z powagą.

- A gdzie reszta chłopaków – spytałam, bo nie chciałam rozmawiać o samym Niall’u , wiedziałam, że się czerwienię .

-  Są w centrum handlowym , właśnie się do nich wybieram – powiedział Zayn . – A Ty gdzie idziesz ?

- W tę samą stronę – odpowiedziałam lekko się uśmiechając, a krzycząc z radości w myślach, bo wiedziałam , że spotkam Niall’a  .

Szliśmy jeszcze przez 15 minut rozmawiając . Zayn bardzo dużo mi opowiedział o Harry’m, Louis’ie, i Liam’ie a najwięcej o Niall’u . Nareszcie dotarliśmy do celu .

- Przepraszam Cię – powiedział Zayn lekko zasmucony. – Nie możesz dzisiaj spotkać reszty chłopaków, ponieważ mamy cotygodniowe spotkanie tylko nasze, takie specjalne, bez żadnych dziewczyn .

- Okej, nie ma sprawy – do oczu zaczęły napływać mi łzy

- Ale nie martw się – uspokoił mnie Zayn . – Możemy spotkać się w środę

- W środę ? To tak długo – pomyślałam

- Więc do zobaczenia – powiedział Zayn odchodząc

- No to cześć odpowiedziałam .

Poszłam do pobliskiego sklepu , i postanowiłam kupić sobie jakiś ciuch na osłodę . Nie chciałam myśleć o nich. 5 wspaniałych chłopaków jakich do tej pory poznałam .

- Wybieram ten różowy t- shirt – powiedziałam do sprzedawczyni, chociaż myślami byłam gdzieś indziej .

Wyszłam ze sklepu i pomaszerowałam dalej. Nagle poślizgnęłam się na płytach i prawie się przewróciłam, lecz ktoś mnie złapał .

- Niall, to Ty ? – spytałam z niedowierzaniem w głosie, czerwieniąc się

- To ja – powiedział widocznie dumny z tego, że mnie złapał, niczym super bohater, Niall .